«...هم چنین نکته ای که شایان توجه است تاکید مستمر بر ازدواج با محارم است. پدیده ای که بدون هیچ شک شبهه ای در منابع و ماخذ مزدایی و غیر مستقیم به وضوح می بینیم. به خلاف کوشش های قرن نوزدهمی که در جهت انکار آن به عمل آمده است...شواهدی به دست ما رسیده است که حکایت دارد خانم ها بر خلاف میلی باطنی خویش ،مجبور بودند تا با پدران و برادران خویش همخوابگی نمایند،هرچند که (در ظاهر) موافقت دامادها ضروری بود.»
(ژولیان بالدیک، ادیان آسیا،صفحه80و81)
محققین می نویسند:
«در منابع اصیل زرتشتیان، ازدواج با محارم عبادت به شمار می رفته و با و عده ثواب و اجر آثار عالی تشویق شده است؛ از قیبل این که ازدواج بین خواهر و برادر با فره ایزدی روشن می شود و دیوان را دور می کند و گناهان کبیره را محو می کند.»
(دینکرد،کتاب نهم فصل 60،فقره2و3. در اینجا نقل از محمد خاتم پیامبران،صفحه82،راوندی تاریخ اجتتماعی ایران، صفحه661کریستین سن.ایران در زمان ساسانیان،صفحه234)
دیاکونوف:
«در مورد اردواج با محارم در ایران باستان،اسناد و مدارک زیادی در دست است؛ از جمله کمبوجیه دوم خواهرش یعنی آتوسا را به زنی گرفت.داریوش دوم با خواهر خود پاریساتیدا ازدواج کرده بود، فرزند ایسان اردشیر دوم پس ار مزگ زن اول خود با دو دختر خود آتوسا و آمستریدا ازدواج کرد.»
(دیاکونوف،تاریخ ماد،در اینجا نقل از صفحه 474،راوندی،تاریخ اجتماعی ایران)
ویل دورانت :
«دختران طرف توجه نبودند...از گفته های ایرانیان قدیم در این باره یکی است که: پدران از خدا مسائلت نمی کنند ک دختری به ایشان روزی کند و فرشتگان،دختران را از نعمت هایی که خدا به آدمی بخشیده به شمار نمی آورند.»
(ویل دورانت، تاریخ تمدن،جلد1،صفحه553)
راولینسون :
«زنان طبقات بالای اجتماع،جرات نمی کردند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان آمیزش کنند.زنان شوهر دار حق نداشتند هیچ مردی را، ولو پدر یا برادرشان باشد ببینند. در نقش هایی که از ایران باستان بر جای مانده،صورت هیچ زنی دیده نمی شود.»
(ویل دورانت.نقل از راولینسون،تاریخ تمدن،جلد1،صفحه552)
