خورشید پرستی ساسانیان، و کشتار مسیحیان بیت هوازیه(اهواز) بدلیل نپرستیدن خورشید

«...پس از آنکه دین مسیح در امپراطوری روم دین رسمی گشت و کلیسا در اقصی نقاط این سرزمین سر برافراشت نزاع دائمی میان ایران و روم صورتی دیگر به خود گرفت و رنگی دیگر یافت و از آن جا که زان پس رومیه و یسوعیه دو روی یک سکه تلقی شدند اولین تیرهای بدگمانی در ایران به سوی مسیحیان نشانه رفت؛ از این روی آزار و اذیت اقلیت ترسا در ایران آغاز شد و حسب آن چه که کتاب اعمال شهیدان نسطوری آورده است جمع کثیری از مسیحیان را که که حاضر نشده بودند از دین خویش دست بردارند و کلیسا را رها سازند به هلاکت رساندند. بیشتر این کشتارها در عهد شاپور دوّم موسوم به ذوالاکتاف (310-379میلادی) بوقوع پیوست. درباره یکی از این کشتارها که در بیت هوازیه از توابع خوزستان بوقوع پیوست آورده اند که: مؤبد بزرگ، مسیحیان در زنجیر را به صف کرد و بدان ها گفت بدین گونه شاه شاهان سخن می گوید، به خاطر هیچ نمیرید، بیهوده نابود نشوید، از من اطاعت کنید، خورشید را که سراسر دنیا را روشن می کند بپرستید. همان که من شاهپور شاه شاهان که دارای سرشت خدایی هستم می پرستم آن گاه به جای آن که بمیرید هم چنان خواهید زیست. چون اسیران سر باز زدند مؤبد بزرگ پرسش خود را تکرار کرد و گفت آیا همگی به نپرستیدن خورشید اصرار می ورزید؟! قدّیس ها فریاد کشیدند نه نمی پرستیم، باشد که هر کس بشنود که ما مسیحی هستیم و خورشید را نمی پرستیم. مؤبد گفت در این صورت همه به زیر شمشیر دو دم در افتید و بمیرید. همه قدّیسان فریاد بر آوردند ما نمی میریم، ما زنده می مانیم زیرا مردن در راه خدا زندگی ماست. این حادثه روز دوشنبه ای رخ داد و به فاصله دوشنبه و پنجشنبه مسیحیان اعدام شدند.

منبع: کتاب «تاریخ ارّجان»ص102  اثر حمید مصدر