تمدنهای تابناک ایران پیش از هخامنشیان

در هر مرکز شناخته شده ایران کهن که کلنگی بزنیم با درخشندگی خیره کننده ای از تمدن ایران باستان روبرو خواهیم شد ...
هر کلنگی که بر خاک مناطقی همچون سیلک ، حسنلو ، شهر سوخته ، تخت سلیمان ، گودین تپه ،دین خواه تپه ، تپه یحیی ، گوی تپه ،
شهداد ، زیویه ، مارلیک ، کلورز ، دیلمان ، حلیمه جان ، قلعه چاق ، رستم قلعه ، دماوند ، 
قیطریه ، چشمه علی ، خوروین تپه ، کلاردشت ، خرگوش تپه ، تورنگ تپه ، شاه تپه ، تپه حصار ، 
نیشابور ، سیلک ، تپه گیان ، نوشی جان تپه ، تپه سراب ، دم سرخ ، باباجان تپه ، تپه گوران ، 
ورکبود ، تپه موسیان ، چغارزنبیل ، هفت تپه ، تپه شوش ، تل باکون ، تپه های میرولی ، 
علی کوش ، فهلیان ، تل ابلیس ، گورستان خنامان ، و... میخورد ، آثاری از پیش از هخامنشیان را به ما نشان میدهد ...
در بیشتر این مراکز میتوان رشد اقتصادی و گستردگی حوزه هنر کهن و کم نظیر ایرانی ، 
زبانها ، خطها ، سیستم آبیاری ، شهر سازی ، معماری ، مدیریت ، فرهنگ و صنعت و مذهب و...
را بوضوح مشاهده کرد که در جهان خود را مطرح کرده بودند ....

((...قبلا ذکر گردید که ساکنین باستانی فلات ایران 
مردم صلح دوستی بودند .
در این مورد و در جهات دیگر آنها شباهت های زیادی به
معاصرین و همسایگان خود در دره سند داشتند ،
معلوم نیست این مردم در چه زمانی خصوصیات 
و عادات صلح طلبی خود را ترک و یا مجبور به ترک آن شده اند ))

(واندبرگ ، باستان شناسی ایران باستان – ص134)

(( مشخصه بسیاری از مکان های باستانی ایران
در دوره های پیش از تاریخ
از هزاره ششم تا هزاره سوم پیش از میلاد
سفالینه های منقوش است . 
شکل تزیین آنها در بخش های مختلف کشور متفاوت است ،
اما اغلب سبکی واحد در ساخت انها مشاهده میشود 
که در برخی موارد با سفالهای تمدن بین النهرین 
در غرب بی شباهت نیست 
ولی در کل این ظروف سفالی
حاصل خلاقیت سازندگان محلی به شما می رود ))

( جان کریتس – ایران کهن – ص6)


((در دوره نوسنگی ، 
در ایران و در سیلک زیورالات یا ابزارهای کوچکی
چون درفش ، به وسیله چکش کاری
بر قطعاتی از مس خالص ساخته میشد .
این اشیا با گذشت زمان متنوع تر
و از نظر شکل و کاربرد پیچیده تر شد .
اولین اشیا ساخته شده با تکنیک ذوب فلز
و قالب گیری و ابزارهایی مانند تیشه های سرپهن و بیل
حدود 4500 سال پیش از میلاد
در سیلک و همچنین در حوالی آن در تپه قبرستان 
و یا به سمت جنوب در تل ابلیس پدیدار شد
که واقعه بزرگی در تکوین تمدن بشری محسوب می شود ))

( ژان گلین – پیش از تاریخ- فصل 7 – به قلم سرژ کلوزیو – ص 96 )

(( به هر حال وقتی آریان ها به فلات ایران آمدند ،
در اینجا مردمانی یافتند که زشت و از حیث نژاد عادات 
و اخلاق و مذهب از آنها پست تر بوده اند . 
زیرا آریان ها مردمان بومی را " دیو" و " تور " می نامیدند...
بنابراین در ابتدا حقی برای آنها قائل نبودند 
بلکه با این ها دائما میجنگیدند و هر کجا می یافتند میکشتند ....))
(پیرنیا- ایران باستان -ص157)

(( آریایی ها آن روز که در ایران استقرار یافته بودند ،
خود دارای تمدن و خط نبودند 
و این مبادی و اصول را 
از رعایا و زیر دستان مغلوب خود آموختند 
و آن زیردستان مردم قدیم ایران بودند 
که بعد ها از آنان به " دیو " تعبیر شده است 
و یا اسرای جنگی از نژادهای همسایه 
و یا اتباع ملل مجاور
که مغلوب ایرانیان می شدند .))
(محمد تقی بهار -سبک شناسی-صفحه 92 )

ادامه این مطلب را در این لینک بخوانید